Dē adverbiō quod est INFĒLĪCITER
INFĒLĪCITER:
adverbium [...] occurrit translate tantum et est "misere",
"incommode", "improspere" ...cfr. Ter. Eun. "fit mihi obviam
infeliciter", Liv. "ob rem toties infeliciter tentatam in armis".
(Forc.)
Quae quum ita sint, si Latine dicere volo me dolere
quod ipse non venerim, cavendum est ne, si adverbio isto quod est
"infeliciter" usus ero, prorsus contraria dicam atque ea quae proferre
cupio!
Re enim vera, si dico: "infeliciter non veni", hoc Latine dico:
"infeliciter ... non" = "feliciter veni" !!!
Si igitur verbis ostendere volo dolorem meum propterea quod non
venerim, tunc -nisi omnia me fallunt!- emendate ac pure Latine dicendum
est mihi:
-"proh dolor, non veni", vel
-"non veni, quod est dolendum", vel
-"infeliciter accidit quod non venerim", vel
-"perincommode accidit quod non veni" atque item cetera.
Cfr. hunc Erasmi locum ex epistula eius decerptum ad quendam Baptistam
Egnatium missa: "Incommode mihi, ne dicam INFELICITER ACCIDIT, QUOD
incuria pueri tui epistola mea, cui respondere parabas accuratius , NON
FUERIT ad manus."
(ipse ex industria eas feci litteras grandiores quae ad rem de qua agimus spectant.)
No hay comentarios:
Publicar un comentario