Plura quae apud Forcellinium didici de verbo frangendi

 Haec enim, inter alia, apud Forcellinium nuper legi:

'Frangere toros' est toris discumbere, eosque alte exstructos et molles pondere corporis deprimere et calcare. 

'Frangere comam in gradus' est inflectere.

'Frangere fluvium' de natante et adversi fluminis impetum vi superante. 

undosum frangere nando, 

indutus thoraca, vadum.

similiter "frangere aequor remis" 

'Frangere iter' est deflectere ab itinere instituto, alio deverti: vel iter, seu gradum minuere. 

Translate, saepissime de incorporeis usurpatur et significat multa cum vi infringere, domare, vincere, retundere, infirmare, contundere, debilitare, flectere...

"novi ego ingenium viri indocile: flecti non potest, frangi potest." Seneca

[...]

"mollis illa educatio, quam indulgentiam vocamus, nervos omnes et mentis et corporis frangit" 

[...]

frangere gradum dicuntur viri qui muliebrem habitum in ambulando sumunt...

[...] Consonans una alteram frangere dicitur, quum posterior prioris sonum ac vim veluti comprimit atque imminuit, ut in ptisana et pro, ubi litterae t et r litteram p frangere quodammodo seu eius potestatem imminuere videntur.

[...] frangere diem mero, apud Horatium, Od. II, 7, 6, est actiones curasque intermittendo, diem veluti rumpere et genio poculisque indulgere.

Frangere vina est eorum vim austeritatemque mitigare ac leniorem reddere [...]

Frangere se est flectere, debilitare, enervare [...]

Quum frangerem iam ipse me, cogeremque illa ferre toleranter.