domingo, 9 de marzo de 2014

De "saliva Mercuriali"

Nostrum neminem fugit Mercurium, deum nuntiorum, et commercio lucroque praeesse.


Quum hodie Plauti Amphitruonis locos aliquot olim a me notatos excerptosque levi obtutu percurrerem, illam casu repperi locutionem qua commentariolum huncce, quem legis, inscribendum curavi. Quam praeterea locutionem excerpsi e notis illius editionis, qua, inter alias, usus sum ad comoediam illam legendam, in usum Delphini inscriptae.


Perlecta ea nota, certior sum factus talem sane miram lepidamque locutionem usurpatam esse ab Aulo Persio Flacco, quem nondum legi poetam, quem praeterea, ni memoria me fallit, difficillimum intellectu fuisse auctorem asseveravit professor Valahfridus Stroh, de lingua litterisque Latinis optime meritus vir, quum de historia litterarum Latinarum scholas haberet quondam.
Nostin' autem, lector benevole, homines nostra aetate salivam istam Mercurialem ex ore emittentes, stillantes, sputantes ob omnium civium stupefactorum oculos fere impune obversantes?

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario